Γράφει η Αριάδνη, 16 ετών
Ήταν αργά το απόγευμα, καλοκαίρι του 1926 στη Βαρκελώνη, σε ένα δρόμο κοντά στη μεγαλοπρεπή εκκλησία της Sagrada Familia. Ένας ασπρομάλλης άνδρας με γένια και βαθύ γαλάζιο βλέμμα, ντυμένος με απλά ρούχα, προχωρούσε πολύ γρήγορα με σκυμμένο το κεφάλι. Φαινόταν χαμένος στις σκέψεις του, ανήσυχος, ίσως και αγανακτισμένος.
Διέσχισε γρήγορα και απρόσεκτα το δρόμο χωρίς να δει το τραμ που περνούσε ακριβώς μπροστά του… Ο άνδρας – που χτυπήθηκε από το τραμ – μεταφέρθηκε σε Δημόσιο Νοσοκομείο και κανείς δεν τον αναγνώρισε. Όταν τελικά έγινε γνωστό το όνομά του και η οικογένειά του θέλησε να μεταφερθεί σε ιδιωτική κλινική, εκείνος αρνήθηκε λέγοντας ότι «ανήκει κοντά στους φτωχούς».
Ο άνδρας αυτός ήταν ο Antoni Gaudi, Ισπανός αρχιτέκτονας που αφιερώθηκε στο έργο του με όλη του την καρδιά. Είχε ισχυρή θέληση και προσωπικότητα με ιδιαίτερο χαρακτήρα.
Αγαπούσε πολύ τη φύση και μέσα από το μοναδικό του ταλέντο προσπάθησε να την τιμήσει και να την αναδείξει με υπέροχο τρόπο. Σε λεπτομέρειες στο αριστούργημα του Ναού Sagrada Familia ανακαλύπτουμε εικόνες από τη φύση (ζωάκια, έντομα, θαλάσσια πλάσματα) και έχουμε την εντύπωση ότι το εσωτερικό της μοιάζει με ένα μαγικό δάσος.