“fast fashion” vs. περιβάλλον

Η «γρήγορη μόδα» είναι μία βιομηχανία που παράγει τεράστιες ποσότητες ρούχων κακής ποιότητας, ανάλογα με το ποια είναι η τάση της μόδας. Αυτό σημαίνει ότι ανά πολύ τακτά χρονικά διαστήματα οι συλλογές των ρούχων ανανεώνονται και οι ποσότητες ενδυμάτων που παράγονται όλο και εντείνονται. Είναι γεγονός ότι η “fast fashion” είναι η δεύτερη πιο μολυσματική βιομηχανία παγκοσμίως μετά τη βιομηχανία πετρελαίου.

            Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, μάλιστα, η «γρήγορη μόδα» παράγει το 8% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, στα οποία οφείλεται η κλιματική αλλαγή. Επίσης, τα υφάσματα των ρούχων παράγουν τα περισσότερα αέρια του θερμοκηπίου ανά μονάδα υλικού που χρησιμοποιείται. Πραγματικά, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που γίνονται από τη βιομηχανία της «γρήγορης μόδας» είναι τεράστιες.

            Σκεφτείτε ότι μήνα με το μήνα, χρόνο με το χρόνο, αντί να καλυτερεύει αυτή η κατάσταση γίνεται όλο και χειρότερη. Οι τάσεις της μόδας ανανεώνονται και παράγονται ακόμα περισσότερα ρούχα, τα οποία επί της ουσίας όχι μόνο αποτελούν απειλή για το περιβάλλον, αλλά μας είναι και παντελώς άχρηστα.

            Επιπλέον, τα ρούχα κατά τη διαδικασία του πλυσίματος απελευθερώνουν πλαστικές μικροΐνες που καταλήγουν στους ωκεανούς μας. Με αυτό τον τρόπο, καταστρέφεται η θαλάσσια ζωή και η ρύπανση κάνει «πάρτυ». Τα ψάρια τρώνε για πρωινό πλαστικό και για βραδινό υφάσματα!

            Το ερώτημα είναι: Πώς μπορούμε εμείς να αναστρέψουμε αυτή την κατάσταση; Καλό θα ήταν για αρχή να μην παρασυρόμαστε από το τι είναι στη «μόδα» και να αγοράζουμε ρούχα τα οποία πραγματικά χρειαζόμαστε. Πέρα από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που βγαίνουν στο προσκήνιο, είναι αμαρτία να γινόμαστε υπερκαταναλωτές, υλιστές και να δημιουργούμε πλασματικές ανάγκες όταν άλλοι άνθρωποι δεν έχουν ούτε να φάνε.

            Παρ’ όλ’ αυτά, όταν χρειάζεται να πάρουμε κάποιο ρούχο μπορούμε να το αγοράζουμε από οικογενειακές επιχειρήσεις, για να ενισχύουμε την τοπική αγορά, για να είμαστε σίγουροι για τη διαδικασία παραγωγής του αλλά και για το υλικό του. Το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένο ένα ρούχο που πρόκειται να αγοράσουμε μας αφορά κατά μεγάλο βαθμό, καθώς αν είναι π.χ.από 100% βαμβάκι μπορεί να ανακυκλωθεί.

            Σε αυτό το σημείο, καλό είναι να προσθέσουμε, ότι η “fast fashion” βιομηχανία προάγει και την παιδική εργασία, άρα με το να αγοράζουμε ρούχα από μεγάλες αλυσίδες είναι σα να την ενισχύουμε κι εμείς.

            Ακόμα, πρέπει να αναφερθεί ότι υπάρχει σαν λύση και η αγορά ρούχων από “thrift shops”, όπου αντί να παράγονται διαρκώς νέα ρούχα και να επιβαρύνεται το περιβάλλον, κυκλοφορούν από χέρι σε χέρι τα ήδη υπάρχοντα. Σε καταστήματα με μεταχειρισμένα, ξεχασμένα ρούχα, μπορεί να βρει ο οποιοσδήποτε πολύ μοναδικά κομμάτια που δεν έχει κανείς άλλος.

Με αυτό τον τρόπο, όποιος επιθυμεί μπορεί να δημιουργήσει το δικό του ξεχωριστό στυλ, το οποίο δεν θα έχει να ζηλέψει τίποτα από τα ρούχα της “fast fashion” βιομηχανίας. Επιπλέον, τα ρούχα σε τέτοιου είδους καταστήματα είναι πολύ οικονομικά και με αυτό τον τρόπο εξοικονομούνται πολλά χρήματα, τα οποία μπορούν να επενδυθούν κάπου που πραγματικά αξίζει (όπως στο να προσφέρει κανείς ένα πιάτο φαγητό σε κάποιον συνάνθρωπό του που πεινάει).

            Όλες αυτές οι επιλογές, μπορούμε να πούμε ότι καθιστούν τη μόδα βιώσιμη, σε περίπτωση που υιοθετηθούν. Πρέπει να λάβουμε δράση άμεσα τώρα που ακόμα προλαβαίνουμε! Σε μερικά χρόνια δεν θα υπάρχει πισωγύρισμα! Η «υγεία» του πλανήτη μας θα έχει φτάσει σε μη αναστρέψιμο σημείο. Ας υιοθετήσουμε όλοι τη βιώσιμη μόδα, για εμάς, για τα παιδιά μας, για όλα τα ζωντανά πλάσματα και πάνω απ’ όλα για το σπίτι μας, τον πλανήτη γη!

                                                                        Με πολλή ελπίδα για το μέλλον,

                                                                        Μαίρη Βιδάλη (μαθήτρια Β΄ Λυκείου)

ΕΙΚΟΝΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: Jacopo M. Raule on Getty Images,

ΚΟΛΑΖ: Bronwyn Seier for Fashion Revolution