Υλικά :
1 κούπα (240ml) νερό
110g βούτυρο-πλάκα(όχι αγελαδινό)
2κ.σ.ζάχαρη
1/4κ.γ. αλάτι
1 κούπα (125g) αλεύρι για όλες τις χρήσεις
3 αυγά
Coating : ζάχαρη + κανέλα
Εκτέλεση : βάζουμε σε μια κατσαρόλα που καίει το νερό, το βούτυρο, τη ζάχαρη, το αλάτι και το αλεύρι. Ανακατεύουμε με την κάθε προσθήκη ενός υλικού και αποσύρουμε την κατσαρόλα από το ματι . Προσθέτουμε τα αυγά και ανακατεύουμε πολύ καλά …χρησιμοποιούμε κορνε ζαχαροπλαστικής ή πλάθουμε σε λεπτές λωρίδες τη ζύμη ..τηγανίζουμε έως να πάρουν λίγο χρωμα …τέλος βάζουνε ζάχαρη και κανέλα
Μια ιστορία λέει ότι οι Πορτογάλοι ναυτικοί ανακάλυψαν ένα παρόμοιο φαγητό στη Βόρεια Κίνα που ονομάζεται “YouTiao”. Έφεραν πίσω την τεχνική που χρησιμοποίησαν οι Κινέζοι (τηγανητό αλεύρι ραβδί) και το άλλαξαν για να το κάνουν ένα γλυκό επιδόρπιο αντί για ένα αλμυρό ραβδί.
Οι Ισπανοί άκουσαν για τη νέα γαστρονομική απόλαυση από τους γείτονές τους, και έβαλαν τη δική τους στροφή σε αυτό περνώντας τη ζύμη μέσα από μια άκρη σε σχήμα αστεριού που δίνει στο churro τις χαρακτηριστικές κορυφές του.
Μια άλλη ιστορία λέει ότι οι νομαδικοί Ισπανοί βοσκοί τα εφηύραν . Ενώ έμεναν ψηλά στα βουνά με τα κοπάδια και δεν είχαν πρόσβαση σε ζαχαροπλαστεία, οι γλυκοί βοσκότοποι δημιούργησαν churros, που τους ήταν εύκολο να μαγειρέψουν σε τηγάνια που πήραν μαζί τους πάνω από μια ανοιχτή φωτιά.
Είτε οι Πορτογάλοι ναυτικοί, είτε οι Ισπανοί βοσκοί ή οι Κινέζοι έχουν την πίστωση για την εφεύρεση του churro, κατά τον 16ο αιώνα, οι Ισπανοί εξερευνητές έφεραν τον Churros σε κάθε λιμάνι του νέου κόσμου. Γρήγορα έγιναν τοπικά φαβορί και αυτός είναι ο λόγος που πολλές χώρες διεκδικούν το Churros ως δική τους.
Πλέον, συναντώνται σε πολλές χριστουγεννιάτικες αγορές, σε πολλές χώρες της Ευρώπης (κυρίως). Ξετρελαίνουν παιδιά και μεγάλους ιδίως την Χριστουγεννιάτικη περίοδο.