Τα τελευταία χρόνια, η κατανάλωση των ζώων έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Λέω των ζώων και όχι του κρέατος, διότι λέγοντας κρέας δεν σκεφτόμαστε συνειρμικά ότι πρόκειται για ένα ζώο σαν εμάς. Μέσα απ’ όλο αυτό μου έχει γεννηθεί ένα μεγάλο “γιατί”.
Γιατί υπερκαταναλώνουμε κάτι που νιώθει; Γιατί υπερκαταναλώνουμε κάποια/ον που αισθάνεται τον πόνο και τον φόβο, ακριβώς όπως εμείς; Γιατί υπερκαταναλώνουμε κάποια/ον που έχει αποχωριστεί από τους γονείς του και δεν έχει νιώσει στοργή και μητρική φροντίδα; Γιατί χωρίζουμε οικογένειες για να φτιάξουμε δερμάτινα παπούτσια; Άραγε πόσο κοστίζει μία ζωή; Μετριέται σε χρήματα; Γιατί εκτρέφουμε τόσες αγελάδες, αφού είναι υπαίτιες σε τιτάνιο βαθμό για την κλιματική αλλαγή; Κι όμως! Οι αγελάδες παράγουν μεγάλες ποσότητες μεθανίου κατά την πέψη της τροφής τους, πράγμα το οποίο τις καθιστά βασικούς συντελεστές της κλιματικής αλλαγής. Αξίζει άραγε η ζωή του πλανήτη μας όσο μία μπριζόλα; Γιατί ένα ζώο πρέπει να πεθαίνει για τους γευστικούς μας κάλυκες;
Τα ερωτήματα είναι ατέλειωτα. Το σίγουρο είναι ότι τα ζώα δεν θέλουν να πεθάνουν, είναι ανυπεράσπιστα και φοβισμένα. Δυστυχώς πάντα πλήττονται αυτοί που δεν έχουν φωνή. Τα ζώα είναι τα πιο αγνά πλάσματα του πλανήτη! Δεν μισούν, μονάχα αγαπούν! Φυσικά, ο πιο «ισχυρός» επικρατεί και βλάπτει τον αδύναμο, όσο καλός κι αν είναι αυτός! Είναι δίκαιο αυτό; Σε περίπτωση που το θεωρούμε άδικο πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι αν επενδύουμε τα χρήματά μας σε προϊόντα πόνου, είναι σαν να τα στηρίζουμε και να τα προωθούμε.
Το εμπόριο σε καμία των περιπτώσεων δεν δικαιολογεί τη σφαγή. Όλοι έχουν δικαίωμα στην ελευθερία και στη ζωή. Όλοι! Και τα ζώα! Γιατί εφόσον δεν τρώμε σκύλους και γάτες να τρώμε τα άλλα ζώα; Γιατί να είμαστε ειδιστές και να υιοθετούμε ανθρωποκεντρικές συμπεριφορές; Ίσως πρέπει τελικά να τα συλλογιστούμε όλα αυτά. Ίσως πρέπει να συλλογιστούμε το αν θέλουμε να ζούμε στον πλανήτη Γη για πολύ καιρό ακόμα! Από εμάς εξαρτάται το να τον σώσουμε! Δεν χρειάζονται ριζοσπαστικές αλλαγές, αρκεί για αρχή να σκεφτούμε το γεγονός να γίνουμε χορτοφάγοι ή να αρχίσουμε να καταναλώνουμε συνειδητά και με μέτρο μόνο όση ποσότητα ζώων χρειαζόμαστε.
Το σημαντικό είναι να ξεκινήσουμε να βλέπουμε με «τα μάτια της καρδιάς» και να δείξουμε έμπρακτα την καλοσύνη μας καταναλώνοντας τα ζώα σε μικρότερες ποσότητες, για εμάς, για εκείνα αλλά και για το σπίτι μας, τον πλανήτη Γη. Τον τελευταίο καιρό έχει ζεσταθεί πολύ και είναι καιρός να του χαρίσουμε ένα κλιματιστικό. Η μείωση της ποσότητας των ζώων που καταναλώνουμε θα ελαττώσει την υπερθέρμανση και θα χαρίσει μία ανάσα δροσιάς στο σπιτικό μας.
Μαίρη Βιδάλη,
Μαθήτρια Β΄ Λυκείου