Έχει έρθει το καλοκαίρι. Οι θερμοκρασίες είναι υψηλές, η ζέστη ανυπόφορη. Οι άνθρωποι καταφεύγουμε στις παραλίες εν προκειμένω να αναζητήσουμε μία ανάπαυλα από τον καύσωνα, μία ανάσα δροσιάς. Με αφορμή λοιπόν αυτό, έχω να πω κάτι.
Πρέπει, κατά τη διάρκεια της θερινής μας διαφυγής στις παραλίες, να φερόμαστε με σεβασμό και υπευθυνότητα. Πρέπει να περνάμε καλά και ν’ αφήνουμε ταυτόχρονα και στις επόμενες γενιές τα περιθώρια να διασκεδάσουν. Ο ωκεανός είναι ένας θησαυρός κι έτσι ακριβώς πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε όταν τον επισκεπτόμαστε. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να αφήνουμε εκεί τα σκουπίδια μας! Τα σκουπίδια ανήκουν στον κάδο απορριμμάτων, ή μερικά από αυτά στην ανακύκλωση! Οι οικοδέσποινες της θάλασσας, δηλαδή τα ψάρια και όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί της, καταλήγουν να περιβάλλονται από πλαστικό, να το τρώνε και να ξεψυχούν.
Αν δεν υπάρχουν μία μέρα ψάρια, ποιος θα ζειστη θάλασσα; Περίπου 10 εκατομμύρια τόνοι απορριμμάτων καταλήγουν στις θάλασσες και στους ωκεανούς του πλανήτη κάθε χρόνο. Αυτά τα απορρίμματα δεν υπάρχουν μόνο εξαιτίας των “επισκεπτών” της θάλασσας, αλλά και εξαιτίας πολλών άλλων ανθρώπινων δραστηριοτήτων που λαμβάνουν χώρα στην ξηρά. Μερικά από τα απορρίμματα, την πυρηνική βόμβα των ωκεανών, είναι:
Γυαλί, μέταλλο, δίχτυα αλιείας, σχοινιά, σερβιέτες, τσιγάρα κλπ.
Μάλιστα, από το 1950 η μαζική παραγωγή του πλαστικού αυξήθηκε από 1,5 εκατομμύρια τόνους ανά έτος στο σημερινό επίπεδο των 280 εκατομμυρίων τόνων. Το 1/3 περίπου της σημερινής παραγωγής είναι αναλώσιμες συσκευασίες που απορρίπτονται ανά πολύ τακτά χρονικά διαστήματα.
Το πλαστικό ως γνωστόν δεν διασπάται εντελώς ποτέ, αφού σε συνδυασμό με τον ήλιο και το αλάτι τεμαχίζεται σε ολοένα και πιο μικρά κομμάτια (μικροπλαστικά).
Για όλη αυτή την κατάσταση υπάρχουν τρεις συνδυαστικές λύσεις:1. Όπως στο σπίτι μας (το οποίο δεν είναι καν ζωντανό) συμπεριφερόμαστε με σεβασμό και δεν το γεμίζουμε με σκουπίδια, έτσι και πολύ περισσότερο πρέπει να κάνουμε και με τους ωκεανούς μας, οι οποίοι όχι μόνο δεν είναι άψυχοι, αλλά είναι το συνώνυμο της ζωής.2. Είναι επιτακτική ανάγκη να αντικαταστήσουμε όλα αυτά τα πλαστικά που παράγονται με άλλα, βιώσιμα υλικά όπως είναι π.χ. το χαρτί.3. Πρέπει να αφήσουμε στην άκρη το συμφέρον! Αν συνεχίσουμε να λειτουργούμε με γνώμονα το τι μας αποφέρει τα περισσότερα έσοδα, δεν θα μπορούμε να ζούμε για πολύ ακόμα σε αυτόν τον πλανήτη! Η κλιματική αλλαγή θα φτάσει στα όριά της. Όπως εμείς υποφέρουμε από τον καύσωνα, έτσι και οι πολικές αρκούδες, μόνο που το σπίτι τους δεν διαθέτει κλιματιστικό…
Πρέπει οι αλιευτικοί συνεταιρισμοί να λειτουργούν με τρόπο φιλικό προς το περιβάλλον και να μην αφήνουν τα δίχτυα τους στον ωκεανό. Κάθε δίχτυ που πέφτει αποτελεί μέσο θανάτου για ένα ακόμα ψάρι, για ένα ακόμα δελφίνι, για μία ακόμα φάλαινα… Αυτό που πρέπει να ακουστεί είναι ότι το χρήμα μπροστά στη ζωή δεν έχει καμία αξία…
Χωρίς την ζωή δεν μπορεί να υπάρξει χρήμα…
Μήπως λοιπόν πρέπει να στρέψουμε όλη μας τη δύναμη προς άλλη κατεύθυνση; Ναι! Πρέπει να κάνουμε μία στροφή πολλών μοιρών! Πρέπει να αλλάξουμε τις καταστροφικές μας συμπεριφορές για εμάς, τα παιδιά μας, τα ζώα και για ότι άλλο υπάρχει! Δεν πρέπει να ξαναγοράσουμε πλαστικό. Η δύναμη της αγοράς και οι τάσεις προέρχονται από εμάς τους ίδιους! Άμα αρχίσουμε νααγοράζουμε περισσότερα προϊόντα από χαρτί ή ξύλο για παράδειγμα, τότε τα εν λόγω προϊόντα θα γίνουν πιο οικονομικά και θα αυξηθούν. Δεν πρέπει να ξαναπετάξουμε σκουπίδι, τόσο στη θάλασσα όσο και στην ξηρά! Μάλιστα, άμα δούμε κάποιον άλλον να μολύνει το περιβάλλον δεν πρέπει να κάνουμε τα στραβά μάτια! Πρέπει να μιλήσουμε, γιατί η σιωπή, σε τέτοιες περιπτώσεις, μας καθιστά εξίσου ένοχους…
Συνεπώς, φέτος το καλοκαίρι πρέπει να αλλάξουμε ολοκληρωτικά τα κατεστημένα! Αντί να πετάξουμε ένα σκουπίδι θα μαζέψουμε ένα, θα το ανακυκλώσουμε (αν το υλικό του είναι ανακυκλώσιμο) και δεν θα προτιμήσουμε ξανά να αγοράσουμε κάτι πλαστικό! Μπορούμε να γίνουμε το “κλιματιστικό” των πολικών αρκούδων! Μπορούμε να γίνουμε όλοι σωτήρες του πλανήτη! Πρέπει να δράσουμε τώρα για να υπάρχει το αύριο! Η αλλαγή πρέπει να ξεκινήσει από εμάς τους ίδιους! Αρχίζουμε από σήμερα! Ποιος είναι μαζί μου;
Με πολλή ελπίδα και
αισιοδοξία για το μέλλον,
Μαίρη Βιδάλη
(μαθήτρια Β΄ Λυκείου)