Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα αυτόν τον καιρό κατά την οποία γίνεται νύξη σε ένα μεγάλο θέμα: τον βιασμό, που μπορεί να συμβεί και σε γυναίκες και σε άντρες καλεί ουσιαστικά οποιονδήποτε “κρυβόταν” σε σχέση με αυτό, να μιλήσει. Αποφάσισα, λοιπόν, και εγώ να πάψω να “κρύβομαι” και να μιλήσω για τη δική μου εμπειρία, η οποία εμπίπτει σε δύο κατηγορίες οι οποίες θεωρώ ότι δεν έχουν συζητηθεί. Οι δύο κατηγορίες αυτές είναι: ο βιασμός από τον ερωτικό μας σύντροφο και ο βιασμός υπό την επήρεια αλκοόλ ή άλλων ουσιών (χάπι του βιασμού ή άλλες ουσίες που προκαλούν κωματώδη κατάσταση).Όταν ήμουν 15 χρονών, το πρώτο μου αγόρι, με το οποίο γνωριζόμασταν δύο βδομάδες, μου είπε να πάμε στο σπίτι του για πρώτη φορά. Θυμάμαι να λέω στον εαυτό μου ότι αν πάει να γίνει κάτι παραπάνω δεν θα το επιτρέψω. Έχοντας την πρόθεση να το κρατήσω σε οτιδήποτε λιγότερο από σεξ. Δεν μου δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να θέσω αυτόν τον προβληματισμό, καθώς μέσα σε περίπου μισή ώρα από όταν πήγαμε σπίτι του και αφού μου είχε βάλει ένα ποτήρι αλκοόλ, άρχισα να παραμιλάω και είχα χάσει πλήρως τον έλεγχο του σώματός μου. Σιγά σιγά έπεσα σε ένα μεγάλο μπλακ άουτ από το οποίο θυμάμαι μόνο μια σκηνή: να είναι αυτός γυμνός από πάνω μου. Με το που σηκώθηκα (εννοώντας σύρθηκα στα τέσσερα) πήγα να κάνω εμετό χωρίς τελικά να το καταφέρω εφόσον δεν είχα πιει πολύ. Τότε, αυτός μου ζήτησε άλλα πράγματα καθώς θεώρησε ότι είχα, στοιχειωδώς, τις αισθήσεις μου και μπορούσε να ικανοποιήσει τις υπόλοιπες ορέξεις του. Στη συνέχεια, οι γονείς του παρότι είδαν ότι δεν ήμουν καλά, καθώς είχα φωτοφοβία και δεν μπορούσαν να περπατήσω επειδή δεν είχα τον έλεγχο του σώματος μου, επέλεξαν να με διώξουν από το σπίτι χωρίς να προσπαθήσουν να με βοηθήσουν. Τέλος, το “αγόρι” μου φρόντισε να μη γυρίσω στο σπίτι μου εκείνο το βράδυ και συνέχισε να κάνει ότι ήθελε καθιερώνοντας πλέον αυτή τη συμπεριφορά. Εγώ χωρίς να έχω πρότερη εμπειρία στον σεξουαλικό τομέα και θεωρώντας ότι επειδή βρισκόμαστε σε σχέση πρέπει να αποδέχομαι τη συμπεριφορά του, χρειάστηκα περίπου έναν χρόνο για να συνειδητοποιήσω τι μου είχε συμβεί. Το χειρότερο ήταν οι φίλοι στους οποίους ο ίδιος, επιβεβαιώνοντας ότι δεν ήταν μεθυσμένος, με κορόιδευε λέγοντας πως “έσκουζα σαν ζώο” (προφανώς επειδή με πονούσε και δεν είχα τον έλεγχο των αντιδράσεων μου). Όταν λοιπόν αυτό ειπώνεται σε μία παρέα κάποιος ίσως πρέπει να ενδιαφερθεί, κάτι που δεν συνέβη στην περίπτωσή μου. Η εμπειρία αυτή είμαι σίγουρη ότι έχει συμβεί και σε άλλα κορίτσια ή αγόρια. Μιλώντας με τη σειρά μου για αυτήν, ελπίζω να συνειδητοποιήσουν και άλλα άτομα που ίσως βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση ότι είναι βιασμός ακόμα και αν είναι από το αγόρι σου και είναι βιασμός ακόμα και αν έχεις προκαλέσει, όταν είσαι νηφάλιος, από τι στιγμή που χάνεις τις αισθήσεις σου παύεις να δίνεις συναίνεση.
Ανώνυμη